به گزارش شمال نیوز به نقل از مهر، اعزام نیروی کار به خارج کشور و استفاده از فرصت های شغلی در بازارکار و اشتغال خارجی؛ چند سالی است که رونق خود را از دست داده و جایگاه چندانی در سیاست های اشتغال زایی کشور ندارد.

از یک سو، بروز مسائل و مشکلات رکود اقتصادی در کشورهای نیروپذیر اروپا باعث تغییر سیاست های جذب نیرو در این کشورها شده و از سویی دیگر نیز سیاست گذاران داخلی و بنگاه های کاریابی بخش خصوصی نتوانسته اند آنچنان که باید از همان فرصت های اندک کار در بازارهای خارجی به نفع نیروی کار ایرانی بهره گیرند.

همچنین از دیگر موضوعات به وجود آمده در زمینه خروج کارجویان ایرانی از کشور برای اشتغال در بازارهای کار خارجی می توان به تمایل آنها برای اقدام از طریق مجاری غیررسمی و یا همان انفرادی عمل کردن را اشاره کرد.

تمایل کارجویان به خروج غیررسمی

هم اکنون بخش قابل توجهی از ایرانیانی که برای زندگی و کار از کشور خارج می شوند، خود نسبت به فراهم کردن زمینه شغلی در آنسوی مرزها اقدام می کنند و یا تلاش می شود تا این اقدام از روش های غیر از مجاری شناخته شده ماند دفاتر کاریابی بین المللی انجام شود که نمونه بارز آن جستجوی کار به واسطه دفاتر زیرزمینی مهاجرتی است.

 

البته این اتفاق می تواند به ناتوانی دفاتر کاریابی در جذب و به نتیجه رساندن درخواست های کارجویان نیز مربوط باشد به نحوی که کارجویان فکر می کنند انتظار و تلاش از طریق دفاتر کاریابی آن نتیجه جستجوی انفرادی، از طریق آشنایان در خارج کشور و یا اقدام به واسطه دفاتر مهاجرتی و وکلای خارجی را ندارد.

در طول نیم دهه اخیر برنامه نویسان نگاهی به موضوع کسب فرصت های شغلی خارجی و رقابت با نیروهای کار سایر کشورها را به مجریان دولتی اعلام کرده اند که از آن جمله می توان به هدفگذاری اعزام 100 هزار نیروی کار ایرانی به خارج کشور در طول برنامه چهارم توسعه اشاره کرد که امروز بیش از یکسال از آن برنامه 5 ساله گذشته و این هدف هرگز محقق نشده است.

همچنین می توان به تاکیدات دوباره بدون اعلام عدد و تعداد در برنامه پنجم توسعه اشاره کرد که طی آن از دولت خواسته شده است تا در این زمینه تلاش کند و با جستجوی فرصت های مناسب شغلی خارجی، زمینه های اشتغال ایرانیانی که تمایل به کار در خارج کشور دارند را فراهم کند.

دلایل 4 گانه عدم موفقیت در اعزام کارجویان

صرفا در طول سال گذشته اعلام شد که قرار است 5 هزار نیروی کار به خارج اعزام شود که به گفته مقامات وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی این هدف با مجموعه اقدامات جداگانه دستگاه ها و وزارتخانه ها و همچنین کاریابی های بخش خصوصی محقق شده است.

 

مسئولان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی می گویند برای این منظور یک برنامه 4 ساله در دست دارند که امسال در سال دوم آن قرارد اریم. از این اقدامات باید در مجموع 20 هزار متقاضی کار ایرانی به آنسوی مرزها و کشورهای نیروپذیر اعزام شوند.

جستجو برای یافتن زمینه های مناسب کار ایرانیان در خارج کشور، رایزنی با کشورهایی که نیازمند جذب نیروی خارجی هستند و همچنین رقابت با سایر کشورها در جذب برخی پروژه های خارجی؛ از اقداماتی است که در این بخش صورت می گیرد.

البته ناآشنایی کارجویان ایرانی به زبان خارجی، گرانتر بودن در مقابل نیروهای کار سایر کشورها، تحریم ها و نامتوازن بودن تحصیلات دانشگاهی و مهارت های کارجویان با نیازهای بازار کار خارجی؛ در یک دهه اخیر از عمده ترین دلایل عدم موفقیت کارجویان ایرانی در ورود به بازارهای کار خارجی عنوان شده است.

وعده‌های نمایشی سازمان توسعه تجارت!

حسن کرباسی، دبیرکل کاریابی های بین المللی ایران با اعلام اینکه در این رابطه برخی تلاش های جدید صورت گرفته و لازم است کارهای دیگری نیز برای بهبود شرایط بشود، گفت: اخیرا، با پیگیری های وزارت تعاون، کار و رفاه اولین جلسه کار گروه کمیته ماده 35 آئین نامه مراکز کاریابی با دستور جلسه هماهنگی بین دستگاه های اجرایی را برگزار کردیم.

 

دبیرکل کاریابی های بین المللی ایران، اظهار داشت: برای توسعه و سرعت بخشی به بحث اعزام نیروی کار به خارج از کشور جلسات و نشست های مفیدی را برای طرح موضوعات و دریافت دیدگاه های مختلف داشته ایم.

کرباسی ادامه داد: بحث حضور نمایندگان وزارت امور خارجه در جلسات از مهم ترین مسائلی است که در این رابطه وجود دارد. متاسفانه تاکنون از سوی وزارت خارجه هیچ برنامه و سیاست جدی را در این حوزه ارائه نکرده اند.

پست‌های خالی وابستگان کار

این مقام مسئول در دفاتر کاریابی و مشاوره شغلی خارجی کشور، بیان داشت: پیش تر با سازمان توسعه تجارت نیز تفاهم نامه ای را به صورت نمایشی به صورت 3 جانبه به امضاء رسانده بودیم که البته در جلسات کارگروه یاد شده شرکت نمی کنند.

 

کرباسی با تاکید بر اینکه بهتر است  دستگاه ها و سازمان ها نسبت به مصوبات شورای عالی اشتغال حساس تر و پاسخگو باشند، گفت: به تازگی خالی بودن 12 پست وابسته کار در دفاتر نمایندگی ایران در کشورهای خارجی نیز مطرح شده و تاکید شد که لازم است از این فرصت ها به نفع کارجویان ایرانی استفاده شود.

وی تبادل سوابق بیمه ای کارجویان ایرانی با سایر کشورها و همچنین فراهم کردن زمینه پرداخت تسهیلات به کارجویان را از دیگر برنامه هایی دانست که در این بخش وجود دارد.